Mehmet Altan, li ser jinên Kobanê yên gerîlla, li ser qehreman, canfîda û şepalên Kobanê nivîseke pir xweş nivîsî ye.

Ji ber ku nivîskarekî, rojnamevanekî û ronakbîrekî tirk bi vê heyraniyê qala jinên kurd, gerîllayên jin yên ziravpiling kiriye ji kêfa serê min gihîşt asîmanan.

Û loma jî min hin beşên nivîsa Mehmet Altan kir kurmancî, ji bo ku leheng û şepalên kurd yên li Kobanê û li Şengalê şer dikin û jinên kurd yên tirkînezan nivîsê bixwînin û bibînin ku qehremaniya wan ya li Kobanê û Şengalê li cîhnaê çi deng daye û dinya çawa kiriye heyranê wan û gelê wan.

Esas gerîllayên PKKê yên jin ev ne cara pêşî ye ku qehremaniyên wiha dikin, ev 30 sal in gelek caran qehremaniyên belkî jî ji yên Kobanê jî mezintir kirine.

Lê mixabin dewleta tirk bi saya îmkanên xwe yên dewletî hemû liberxwedan û qehremaniyên gerîllayên jin fetisand û nehîşt dinya bibîne û bibihîze.

Ya din hinekî jî Ewrûpayê û dinyayê bi xwe jî ji ber gelek sebebên siyasî û aborî nedixwest qehremaniyên gerîllayên kurd bibînin. Çavên xwe jê ra digirtin.

Lê li Kobanê berxwedana kurdan û gerîllayên kurd û bi taybetî jî beşdariya jinên canfîda ya bi rojan dinya mecbûr kir ku vê liberxwedana bêhempa bibîne û ji van şêr û şepalên kurd ra şewqên xwe derxin û serê xwe bitewînin.

Beşê min wergerandiye li jêr pêşkêşî we dikim. Bi hêviya bi dilê we be. Bi taybetî jî bi dilê jinên kurd be…

Wek hemû dinyayê ez jî nuha(û berê jî) heyrane we me. Ji ber ku hûn bi porên xwe yên helîlî, bi kenê xwe yê ji hingiv şîrîtir, bi guliyên xwe yên wek maran, bi şerê xwe yê bêhempa, bi lehengî û bi canfîdayiya xwe doza gelê xwe bi dinyayê didin nasîn û ji têkoşîna gelê xwe ra dostan û sempatiyê top dikin.

Ez minettarê we hemû şervanên jin im. Xwîna we li Kobanê û li Şengalê rijand azadî û serxwebûna me nêzk kir. Bi hurmet devê kalanşinkofa bi milê we da radimîsim.

”Hewcedariya her neteweyî di qonaxa dewletbûnê da bi destaneke netewî heye. Kobanê ev destana ji bo ku kurd li dora wê kom bibin bi qehremaniyeke mezin xuliqand.

Di dema ku destana ne tenê Rojava, bi îhtîmaleke mezin ewê dîroka Rojhilata navîn jî biguhrîne li Kobanê dihat jiyandin, kurd li dinyayê bûn gelê herî berbiçav, herî populer.

Kurd jî bi filistîniyan ra wek zarokên Rojhilata navîn yên neheqî lê bûne hatin dîtin lê belê nikanîbûn dilê dinyayê qezenc bikin. Nêzîkiya ji filistîniyan ra tê nîşandan ji kurdan ra nehat nîşanda.

Ji ber ku yên li kurdan zulm dikirin musilman bûn û filistîniyan bi cihûyan ra şer dikirin, loma jî kurdan bi qasî filistîniyan piştgirî nedît.

Tirkiyê, Îranê, Îraqê û Sûriyê tim nehîştin kurd derkevin pêş. Kurd tim wek ”terorîstên” li dijî dewletên xwe derdikevin hatinm etîketkirin.

Kobanê, du tabloyên balkêş bi hev ra pêşkêşî dinyayê kir. Ya yekem rastiyeke siyasî û eskerî bû.

Tu dewleteke musilman nikanîbû pêşdaçûna Daîşê bisekinîne ya jï nedixwest, kurdên laîk bi jiyanên xwe Daîş rawestandin.

Ya din jî bi qasî cesaretê, dîtina wê jî çîroka herbeke balkêş bû: Jinên kobanî yên gerîlla.

Di destê wan da kalaşnîkof, porên wan hûnayî, rûbiken, jinên qehreman yên çavreş. Bajarên xwe, dewletên xwe, malbatên xwe, jiyanên xwe feda kiribûn û bêyî ku çavên xwe biqurçînin di vê riyê da dimirin.

Li hemberî Daişiyên bi şimik, rîdirêj, yên serê mirovan jêdikin, çavbixwîn, leşkerên hov, jinên rûbiken, jinên cesûr.

Ev jin bûn sembola Kobanê û dinyayê jï bêyî terdut li ba wan da cî girt.

Rojekê dema ev şer biqede, jinên kurd yên gerîlla ewê vegerin malên xwe. Piştî van tecrûbeyên xwe, piştî hewqas tiştên dîtin ewê ji nuhve tevî jiyanê bibin.

Ewê malên wan, peyên wan, zarokên wan, cîranên wan, karên wan cê bibe.

Mêr ewê carekeke din nikanibin serkutiyê li van jinan bikin. Mêr li hmberî van jinan ewê nikanibin dengê xwe bilind bikin. Ewê nikanibin jiyanê fërî van jinan bikin.

Ewê evîndarê van jinan bibin, hurmetê nîşanî van jinan bidin.

Û di serda ev jin ne yek, ne dudu, ne sê heb in, bi sedan, bi hezara in.

Toreya(edeta)mêran ya Tirkiyê û Rojhilata navîn ewê perçeperçeyî bibbe, şiklê jiyaneke nuh, şiklê têkiliyên nuh ewê peyda bibin.

Mêrên Rojhilata navîn yên meyildarî diziyê, bêrêtiyê û sistomisto jin çi ye ewê fêr bibin…

Di civata kurd da pêşengiya guhertina ciyê jinë Abdulah Ocalan kir. Jina kurd ji ciyê girt bi mêran ra kir yek, hetta li dereke ji mëran bilindtir bicî kir.

Di civatên din da jin hakîr tên dîtin, hepsî malê tên kirin, hebûna wan û giringîya wan tê înkarkirin. Lê kurdan jin bilind kirin, bi taybetî jî li Kobanê dan pêş, xistin nava yên herî egîd, yên herî qehreman.

Belkî jî pîvana pêşketinê ya esasî ye hurmetnîşandana jinê. Li Rojhilta navîn tenê kurd hurmetê nîşanî jinên didin.

Kudan wekheviya jin û mêr pê aniye bû bi yekê jî li Rojhilata navîn ji gelên din cihê dibin. Nava gelê kurd tije jinên qehreman in. Dinya pêşketî li Rojhilata navîn ne tenê di warê siyasî da, ji dil jî tenê piştgriya kurdan dike.

Kobanê, kurd kirin gelekî model, li aliyekî jî qadeke nuh ji wan ra vekir. Îmkana dewletbûnê bi dest xistin.

Barzanî li Bakurê Iraqê nikanîbû nuveya Kurdistana mezin çêke, lê belê PKkê li Kobanê çêkir.

Li Rojava Erdogan û Davutoglu bi siyaseteke sinsî piştgirî dan Daîşê li hemberî kurdan. Lê vê belê bedela vê siyasetê Tirkiyê rola xwe ya li Rojhilata navîn da kurdan.

Kobanê û lehengên Kobanê yên jin dîroka kurdan û rola wan ya di dîrokê da guherand.

Li Rojhilatanavîn gelê ku kesên demokrat piştgiriya wan bikin, bidin pê wan, texlît bikin êdî kurd in.

Tirkiye wek dewlet nuha dikane hêz û îmkanên wê ji kurdan zêdetir be, lê belê serdestiya psîkolojîk sedîsed di destê kurdan da ye.

Modela Rojhilata navîn êdî kurd in.”

///Mehmet Altan

Çavkanî: http://zinarexamo.blogspot.se/2014/11/bi-hurmet-deve-kalansinkofa-bi-mile-we.html