Li Amedê welatiyê ku di şevneşîna cam û deriyê wê şikestî de dijî Emin Ozgezicî di nava zor û zahmetiyek mezin de dijî. Wêneyê jiyana malbata Ozgezicî di heman demê de rengê xizaniya Amedê nîşan dide. Ozgezici, ani ziman ku kes li wî xwedî dernakeve û ji ber kar bi dest naxe nikare dibara xwe û zarokên xwe bike.

Li herêmê xizanî ji ber ku zêde we welati di xirabeyan de dijîn. Gelek welati ji ber ku kar bi dest naxin û nikarin kiraya xanî bidin, niha di xaniyê xirabe û bê derî û bê şibake de dijîn. Welatiyên ku nikarin derî û camê xwe yê şikestî tamir bikin bi pot û kartonan pîne dikin û rê li pêş ba û baranê digirin. Li taxa Alîpara Sûrê jî malbata Ozgezîcî niha li dijî xizaniyê têkoşînê didin. Malbata Ozgezicî di xaniyekî xerabe de dijî û di nava tunebûnê de têkoşîna jiyanê dide. Emîn Ozgezicî yê 73 salî ku hem nexweşe e û hem jî di nava xizaniyê de dijî ji bo zivistanê xwe germ bike hemû karton, êzîng û potan li derdora xwe kom dike û hewl dide xwe germ bike.

Emin Ozgezicî ku 2 zarokên wî hene diyar kir ku ji xizaniyê nikare di xaniyekî xweş de bijî û ji ber temenê wî mezin e û kar bi destê wî nakeve di nava tunebûnê de dijî. Ozgezîcî da zanîn ku dema ba tê ji ber ku cam û deriyê wî şikestîne raste rast ba dikeve hundir û nikare hundirê malê germ bike û wiha got: "Ba û baran raste rast tê hundir. Xanî dilop dike û ba di cam û deriyan re dikeve hundir. Ger ku hinek me ji vî xanî dernexin dê ev xanî bi ser me de hilweşe û em dê di bin dîwarê vî xanî de bimirin. Em zêde tiştekî naxwazin. Em tenê xaniyekî ku em lê bistirin dixwazin.

(mae)