Ey Şehîd !


Ey Şehîdê Azadiyê, ku nikaribû wekî herkesî bimire! Şehîdê doza dilê xwe, ku li qeyd û zincîran nexist. Ey şehîdê ku çavên xwe kuta asoyê û xwest her gaveke xwe bavêje cihê çav dibîne. Tu li şûna xwe razê her wekî gihayekî mutewazî, her wekî zinarekê giran û her wekî qiblegehekê, mayinde.

Ey Şehîdê Kurdistanê, ku hîn kesî newêrîbû bîne ser zimanê xwe, te şoreşa wê kir. Dildarê navên qedexe û Roj a ku welat ronî dike.