Miftî ew ne şikandine, gotiye temam. Mazûvan ji Miftî pirsiye ku ew nivînên wî li kîjan odeyê daynin:

- Em li odeya pitikê daynin, an li şaneşînê ? Em li hêwanê daynin an li odeya zarokan?

Miftî dibêje;:

- Wele dinya germ e, nivînên min li şaneşînê daynin.

Serê sibehê Miftiyê min û te radibe, dinihêre ku keçikek etegê wê kin, şîpên wê xweşik paqijiya şaneşînê dike. Miftî ye, bawermendê xwedê ye, dilê wî dibije nizanim çi lê nabije pîrekan, tobekar e, ez wekîlê xwe û wî. Bi henekî ji keçikê dipirse:

- Keça min navê te çi ye?

Keçik jî ji bo jixwe re henekan bike hema wisa dibêje "navê min pitê ye" ango ez gelekî biçûk im, hêj bebik im. Çawa ku navê "pitê" dibihîze xwîn hew di laşê wî de digere. Pitê dipirse:

- Navê te çi ye xalo ?

- Navê min jî ker kurê kerê ye!

Şandkar: Ji Amedê xwendevanekî Amîdakurd şandiye.